Μεγάλη επιτυχία του ιστολογίου μας. Εξασφαλίσαμε για σας και δημοσιεύουμε αυτούσιο τον διάλογο του Δημήτρη Χριστόφια με τους συνεργάτες του, κατά τη διεξαγωγή των πέναλτυ στον αγώνα ΑΠΟΕΛ – ΛΥΟΝ. Ευχαριστούμε θερμά τον αστυφύλακα Α.Κ., ο οποίος με μεγάλο προσωπικό ρίσκο και με κίνδυνο να χάσει τη δουλειά του μαγνητοφώνησε με το κινητό του τα λεχθέντα στο Προεδρικό και τα παρέδωσε σε μας απομαγνητοφωνημένα, έτοιμα για δημοσίευση. Ο διάλογος είναι χωρίς συντομεύσεις και χωρίς καμία προσθήκη από εμάς.
ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ, ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ
(ΠΑΡΟΝΤΕΣ: Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Στέφανος Στεφάνου, Νίκος Κατσουρίδης, Ευθύμιος Φλουρέντζος, Πραξούλλα Αντωνιάδου, τρεις αστυφύλακες, δύο της ΚΥΠ και η επίσημη κόρη του Προέδρου, Χριστίνα. Η τηλεόραση στη διαπασών και μόλις έχει τελειώσει και το ημίωρο της παράτασης και πάμε στη διαδικασία των πέναλτυ.)
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Άτε, ρε Κκάλστρομ, σύρ’ του την του ππουστοκαλαμαρά τζιαι να σε δω ρήγαν τζιαι βασιλιάν.
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Μα βάλλεις τζιαι ευτζιές, κύριε Πρόεδρε;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ: Ο παπάς μου βάλλει που ούλλα… έτον, παπά, πιάννει φόραν.
ΕΥΘΥΜΙΟΣ: Άτε, σύρ’ του την! Ναι, ναι, ναι, ναι, κολ, κολ!
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Μπράβο, ρε κοπέλλιν, μπράβο σου, τωρά εν να τα χάσουν τα κοπέλλια τζιαι εν να αρκέψουν τα κλάματα οι ελληναράες… Ρε Στεφάνου, γράψε στο μήνυμά μου ότι είμαστε περήφανοι για την έως τώρα πορεία… Αλλά περίμενε τζιαι πάει τζιείνος ο Αΐρτος. Άτε, ρε μιγά, πάνω που την μπάρρα να πάθουν καρδιακήν τα λέσια!
ΧΡΙΣΤΙΝΑ: Οι φασίστες…
ΠΡΑΞΟΥΛΛΑ: Μα, εν Κυπραίος ο Αΐρτος;
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Φάουσαν, κόρη Πραξούλλα, ααα γαμώ το, έβαλεν το, εν το πιστεύκω. Άμαν εν έτοιμοι να σιουττάρουν εν θέλω κανένας να μιλά. Ποιος εν τούτος, ρε Φτυμή;
ΕΥΘΥΜΙΟΣ: Εν ο Λυσαντρής Λόπεζ.
ΠΡΑΞΟΥΛΛΑ: Μα ο άντρας της Λόπεζ εν ποδοσφαιριστής;
ΕΥΘΥΜΙΟΣ: Εν είμαι σίουρος.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Φκάρτε φάουσαν να δούμεν είντα μπου εν να κάμει. Έλα, ρε φιλούιν, μες το γάμμα του Χιώτη, έλα σφήνωσ’ την θκιαολε ήβρεν την μπάρρα ο σκατομαυρος ευτυχώς εμπηκεν μεσα … κολ, κολ, κολ! Μπράβο, ρε κοπέλλιν, μπράβο σου! Λλίον ήταν να πάθω καρδιακή, ρε Φτυμή. Τούτοι οι μαύροι εννάν το τέλος μου, αλλά είδες που ο Χιώτης εχτυπιέτουν πάνω του, έσπασεν αλόπως.
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Τωρά εν να καταρρεύσουν οι φασιστές.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ Α: Μα, κύριε Πρόεδρε, εν είμαστεν με την κυπριακήν ομάδα;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ: Μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι!
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Άτε, Χριστίνα μου, κανεί… Εσύ, ρε αστυνομικούιν, που τους είδες τους Κυπραίους μες στους λαστιχάρηες; Μία είναι η ομάδα η κυπριακή, η ομάδα του λαού.
ΠΡΑΞΟΥΛΛΑ: Ο άντρας μου εν με την ΑΕΛ…
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Έτον, ετοιμάζεται… Ποιος εν τούτος, ρε Στέφανε;
ΕΥΘΥΜΙΟΣ: Αλόπως εν ο Σατσιάς.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Εν ο νους σου τζι εσατσιάστηκε, ρε Φτυμή, άτε φκάρτε φάουσαν… Άτε, ρε μιτσή, σύρ’ το πας στον πορτάρη τζιαι του γρόνου λαλώ του Μιρτιάδη τζιαι φέρνει σε σε μας… Θκιάολε μαύρε έβαλεν το γαμώ τη ράτσαν του γαμώ! Μα τούτοι εβάλαν σκοπό να με πιάει η συγκοπή. Εν καταλαβαίνουν ότι κάμνουν μου μεγάλην ζημιάν; Εν ημπορώ, ρε Στεφάνου, ελάλουν σου το ότι άνοιξεν ο κώλος τους τζι εσού, ατού ο Γαβρίλης, αποκλείεται να κερδίσουν!
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Μεν στενοχωρκέσαι, κύριε Πρόεδρε, ηρέμησε εν να τους κανονίσει ο Κομής.
ΠΡΑΞΟΥΛΛΑ: Ποιος;
ΕΥΘΥΜΙΟΣ: Ο Κουμής.
ΠΡΑΞΟΥΛΛΑ: Μα έσιει μαύρους Κυπραίους;
ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εν εντάξει να πάω να κατουρήσω;
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Ναι, αλλά πρώτα σήκωσ’ το σελλίν, όι να μου το λερώσεις πάλε τζιαι φάουσαν να δούμεν… Άπαναϊα μου, άπαναϊα μου!
ΧΡΙΣΤΙΝΑ: Εμπήκεν, παπά, εμπήκεν! Μα άδε τον Χιώτη, εν απαρηγόρητος.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Εν ημπορώ, εν ημπορώ, εβαρτήκαν τούτοι οι σκατόμαυροι να με κάμουν καρδιακό! Ήταν ανάγκη να περιμένει τα ππέναρτυς να βάλει κολ ο κατράς, ο μαύρος, ο αράπης; Μα είντα αράπης εν τούτος; Εν σαν το πετρέλαιο σου, κόρη Πραξούλλα.
ΠΡΑΞΟΥΛΛΑ: Όντως, εν πολλά μαύρος!
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Φέρ’ μου κανένα χάπι, ρε Στεφάνου.
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Που τα κοτσιινούθκια, που τα πρασινούθκια οξά που τα ασπρούθκια, κύριε Πρόεδρε;
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Φέρ’ μου μιαν ποικιλίαν… Ποιος εν τούτος ο καστρίσιης που ετοιμάζεται τωρά;
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Εν ο Αλεξάντρου, κύριε Πρόεδρε.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Άτε, γιε μου, κάμε μου τη χάρη τζιαι κουτσούφλα τζιαι στείλε τη μάππαν στην εξέδραν. Λυπήθου με, είμαι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εκλέξατε με για μια πενταετία, αφήστε με να τελειώσω τη θητεία μου τζιαι ύστερα κλείω τα μμάθκια μου, εν ημπορώ να χωρώ.
ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ: Γαμώ το, εβάλαν το, εγαμήσαν μας!
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Έβαλεν το… Γαμώ τη ράτσαν του, γαμώ το χωρκόν του τζιαι την φάραν του, γαμώ τον θκιάολον του τζιαι τες νύφες του τζιαι τες κουμέρες του τζιαι τες θκειάες του τζιαι ούλλον του το σόι!
ΠΡΑΞΟΥΛΛΑ: Μα αντέχεις τόσο πολλά, κύριε Πρόεδρε;
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Εν ημπορώ, πιάστε την τζιαι πάρτε την αλλού, δαμέ παίζεται η τύχη του Δημήτρη Χριστόφια τζιαι του κόμματός του τζιαι τούτη αμφισβητεί το γαμιλλίκκιν μου…
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Ήρεμα, κύριε Πρόεδρε, έλα τα χάπια σου.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ: Παπά, εν τρία τρία, μεν μαραζώνεις α. Έτον, εν τούτος που τους έβαλεν το κολ εις στην Γαλλίαν.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Λαλείς να τηλεφωνήσω του Σαρκοζί; Που εν η Έρση; Γιατί έχω ταχυπαλμίες; Γιατί επρηστήκαν τα πόθκια μου;
ΕΥΘΥΜΙΟΣ: Έχε εμπιστοσύνη στον Λα Γκαζέτ.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Άτε, ρε μαυρή, σε παρακαλώ, βάρ’ τους το τωρά να κλάσουν πατάτες, άτε βούρα καλά, έτσι μπράβο… ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!! Μανά ααααα μανά ααααα μανά ααααααμάν, εν ημπορώ, οξυγόνον, εν ημπορώ!
ΧΡΙΣΤΙΝΑ: Γλήορα, το οξυγόνον!
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ Α (ολίγον χαιρέκακα): Μα νομίζω επήρεν το στο Κελλάκι.
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Έσιει σπέαρ μες στο μπάνιο, δίπλα που τα πράσινα παπάκια του…
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Ποιος εν τούτος; Εν θωρώ καλά…
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Εν ο Μακεδόνας ο Τρισκόφσκι.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Άτε, ρε σύντροφε, δώστε τους καλαμαράες μες στ’ αφκιά να πήξει η βάκλα τους σιούτταρε το έξω σε παρακαλώ, σε παρακαλώ τζιαι υπόσχομαι να είμαι ο πρώτος που εν να σας αναγνωρίσω εάν πάρετε το όνομα Μακεδονία.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ: Παπά, πε του Κατσουρίδη να πάει έξω πέρκι αλλάξει λλίον η τύχη μας.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Ρε Κατσουρίδη, πήαιννε έξω ολάν. Άπαναϊα μου, έβαλεν το που να πα στ’ ανάθθεμα να πάει, έβαλεν το ο σκατάς. Εν ημπορώ, επάγωσεν το αριστερό μου σιέριν, όι εν το δεξίν, τζιαι, Χριστίνα μου, εν ηνοιώθω τα πόθκια μου, εν να φυρτώ.
ΕΥΘΥΜΙΟΣ: Κράτα καλά, κύριε Πρόεδρε, έχουμεν σε ανάγκην ακόμα!
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Έσιει κανέναν άλλον που την ΕΔΕΚ που θέλεις να έρτει ποδά; Εν ημπορώ, πόσα πόσα τωρά;
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Πρέπει τωρά να σκοράρουν, κύριε Πρόεδρε, αλλιώς χαιρέτα μας τον πλάτανον.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Εν εμέναν που ννα σιερετισετε τζιαι οι τον πλάτανον. Ποιος εν τούτος ο μαύρος; Τηλεφώνα του Συλικιώτη να του δώκει ολάν άλλο κανέναν επίδομαν, πέρκι το βάλει, πέρκιμον σπάσει το πόιν του Χιώτη!
ΕΥΘΥΜΙΟΣ: Εν ο Παστός.
ΠΡΑΞΟΥΛΛΑ: Μα πόσους μαύρους Κυπραίους έχουν οι Γάλλοι;
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Κόρη Πραξούλλα, γαμώ τον θκιάολο σου, φκάλε φαουσαν τζιαι ζιλικουρτην ! Πέρκι το βάλει… Τι έγινεν; Εθόλωσεν το μάτι μου, εθόλωσεν τζι ο νους μου.
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Απόκρουσεν ο Χιώτης τζι επροκριθήκαν, κύριε Πρόεδρε.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Η τζιεφαλή μου γυρίζει, γυρίζει τζι η κκελλέ μου… Λαλούν πως τα μελαχρινά…
ΕΥΘΥΜΙΟΣ: Εκάτσαμεν πάνω!
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Βάρτε μου λλίον τζιέλλιν τζιαι εστέγνωσεν το πουλλίν μου.
ΠΡΑΞΟΥΛΛΑ: Πως δηλαδή εν να βουττήσουμεν το πουλλίν του μέσα στο τζιέλλι; Πρώτη φορά ακούω έτσι πράμαν.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Εβίρα μια στα πανιά, εβίρα θκυο…
ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ: Εγαμήσαν μας!
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ (συνέρχεται λίγο): Τι έγινε, ρε Στέφανε;
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Εχάσαμεν, κύριε Πρόεδρε, απέκρουσε ο Χιώτης.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Ελάλουν σας το να θκιώξουμεν ούλλους τους καλαμαράες τζι εν με ακούατε. Ελάλουν σας ότι εν τούτοι που εν να μας καταστρέψουν τζιαι εσείς τον χαβά σας. ΑΑΑΑΑΑΑ! Πονώ πολλά! Εν τούτοι που φταιν! ΚΑΛΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ Ο ΝΕΚΡΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ… Α νομίζω, Χριστίνα μου, νομίζω εν να πεθάνω… Ααα η καρκιά μου, εν να πεθάνω εν να………… (ο Πρόεδρος φαίνεται σαν τον νεκρό).
ΠΡΑΞΟΥΛΛΑ: Μάνα μου, αν επέθανεν ο Πρόεδρος σημαίνει πως είναι ΚΑΛΟΣ. Είπεν το, καλός Έλληνας ο νεκρός Έλληνας.
ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ (μίσιη μου στενοχωρημένος): Δεν πεθαίνουν τα αθάνατα πουλιά μα κελαηδούν στην απόλυτη ερημιά…
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Καζαντζάκης, έννεν;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ: Εν Νταλάρας νομίζω.
ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ: Να τον πάρουμε στο νοσοκομείον μάλλον…
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Εν επέθανα ακόμα, ρε Καζαμία.
Κανείς δεν γνωρίζει εάν ο Πρόεδρος είναι νεκρός. Εάν όντως είναι εμείς δεν υπάρχει περίπτωση να μην στείλουμε συλλυπητήριο τηλεγράφημα.
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.